Donderdagavond half 7. Buiten is het grijs, in de verte klinkt gedonder. Normaalgesproken wordt er op donderdagavond om 7uur door mijn triathlonverening Hellas uit Utrecht gefietst. Mijn vriendin doet mee aan deze trainingen, ik zorg thuis voor de kids en kom op andere momenten aan mijn fietsgerief. Ze heeft op het werk al naar buienradar gekeken en het voorspelt weinig goeds. Rond Utrecht buien en gedonder, zeker de komende uren. Maar ik kijk naar buien en zie grijs en lichtgrijs. Percepties verschillen, zij ziet donkergrijs en zwart. Nog eens kijken op buienradar. De buienlijn gaat net over Utrecht. Ga naar het westen, is mijn advies.
De twijfel slaat toe. Getreuzel. Komt van uitstel afstel? Ik zet door, wetende dat het risico is dat ik straks een doorweekte en boze vriendin thuis heb.
Het is nu 9 uur. In Utrecht is nog geen druppel gevallen. Hopelijk blijft dat zo en was het rond Utrecht hetzelfde.
En krijg ik gelijk.Dit is geen verwijt aan de makers van buienradar. Maar ik probeer me er niet meer door te laten leiden. Laatst keek ik voor de looptraining nog even kijken. Dat zag er niet best uit. Ik ben toch gegaan, het viel mee. Op het terugfietsen na de training na dan, toen was ik doorweekt.
Moraal van het verhaal: leuk die gadgets die je sportervaring kunnen helpen, maar laat je gevoel prevaleren en ga naar buiten!
