Het was maandag 3 september 2007, ik weet het nog goed. Ik maakte me zorgen over mijn grote liefde, mijn passie: shorttrackschaatsen. Als ik met mensen sprak over mijn topsportleven als shorttrackschaatser, werd ik vaak geconfronteerd met het “G-woord”. De “G” van Gevaarlijk en Geen publiciteit, althans in Nederland. Ik kreeg regelmatig de vraag: “waarom ga je niet langebaanschaatsen? Daar valt toch veel meer eer mee te behalen?” Terwijl shorttrack in de rest van de wereld een wereldsport was en velen de liefde voor deze sport met mij deelden.
Hier wilde ik iets aan doen en ik zat te bedenken hoe de Nederlanders de schoonheid van deze sport konden gaan inzien, waarmee ik voor eens en altijd het tij kon keren. In diezelfde zomer van 2007 volgde ik de wielersport nauwlettend, waarin vooral het beruchte “D-woord” centraal stond. Met name in deze tour besefte ik als topsportster hoe belangrijk de invloed van een verslaggever kon zijn. De manier waarop een journalist als Mart Smeets met veel respect over de renners sprak, alsmede zijn liefde voor de sport en zijn enorme kennis daaromtrent maakte een diepe indruk op mij.
Ik zag hierin een kans en een oplossing. Ik was ervan overtuigd dat hij op dat moment de persoon bij uitstek was om een positieve draai aan het shorttrackschaatsen te kunnen geven in medialand. Ik schreef hem een brief. Twee weken later lag er een ansichtkaart in de brievenbus, afzender: Mart Smeets. Hij bedankte me voor de brief en liet weten dat hij het druk had, maar er snel op terug zou komen. De KNSB kreeg lucht van deze brief en organiseerde een persconferentie als start van het nieuwe shorttrackseizoen, waarbij ik de brief mocht voorlezen aan de gehele Nederlandse pers.
Prestaties van ons team namen toe en kranten begonnen er meer over te schrijven. Steeds meer journalisten begonnen te flirten met de sport. Aan het einde van het seizoen was er het schaatsgala, waar de schaatser en schaatsster van het jaar werden verkozen in Studio 21 te Hilversum. Daar was het moment om met Mart Smeets op het podium de dialoog aan te gaan om de brief meer gewicht te kunnen geven:
Ik moet lachen als ik de beelden nu terugzie. Alsof het iets is van heel lang geleden. En moet je eens zien hoe de sport nu leeft, iets wat ik destijds alleen nog maar vanaf een roze wolk had durven dromen. Ook tijdens de Olympische Spelen van Sochi merkte ik dat journalisten het shorttrackvirus te pakken hadden. Als ware casanova’s deden ze er alles aan om een glimp van hun geheime liefde te kunnen bemachtigen.
Aankomend weekend 23, 24 en 25 januari is het EK shorttrack in Dordrecht en de finaledagen zijn compleet uitverkocht. Daarnaast is het EK Shorttrack rechtstreeks te zien op NPO 1, NOS.nl en is er veel aandacht voor op NPO Radio 1. Het belooft een enorm spektakel te worden en ik durf met heel mijn hart te zeggen: dit weekend zal shorttrack als geheime liefde omgetoverd worden tot ware liefde van onze Nederlandse sportcultuur!