EK Waterpolo: Een stukje exposure rond de sportbeleving

Na een middag rondgelopen te hopen op het Europees Kampioenschap Waterpolo in Eindhoven popte de volgende vraag op: kunnen we iets oninteressants, irrelevants opleuken tot iets boeiends en enerverends? Het korte antwoord: ja. Het lange antwoord vergt meer nuance.

Eerst terug naar Eindhoven.
Sportevenementen organisaties in heel Europa doen er verstandig aan naar Eindhoven af te reizen en te kijken hoe in het Pieter van den Hoogenband stadion het EK wordt georganiseerd. Bij de New York Yankees kunnen ze sportwedstrijden tot een onvergetelijke ervaring maken. Wat ik zondag in Eindhoven meemaakte deed daar weinig voor onder.

Parkeer gelegenheid is goed aangegeven.
Vrijwilligers wijzen me de weg naar binnen. De VIP ruimte is perfect aangekleed. De bediening serveert correct en vriendelijk. Het eten smaakt. De beveiliging doet zijn werk nauwgezet. De garderobe werkt efficiënt en de gouden coach Robin van Galen vertelt waarom de Nederlandse dames gaan winnen. De VIP tribune staat in het water, zodat de gasten bovenop de dames zitten. Grote schermen laten close beelden zien, harde muziek maakt ons klaar voor de wedstrijd, de dames worden zorgvuldig voorgesteld. De speaker zegt niet teveel en niet te weinig. Ik word deelgenoot van een perfecte sportervaring terwijl waterpolo niet mijn nummer één sport is. Dat is mooi.

Nu het genuanceerde antwoord.
De organisatoren in Eindhoven voelden perfect aan dat er een delicate balans bestaat tussen poppenkast, fake, holle frasen en een authentieke pure sportbeleving. Voorbeeld van het eerste is dat getrut met oranje tijdens wedstrijden rond het Nederlands elftal, het gaat niet meer om het voetbal het gaat om de polonaise bij die zogenaamde supporters. Een voorbeeld van authentieke pure sportbeleving is mijn pupil Thijs. Thijs rijdt bloedfanatiek zijn rondjes, want hij vindt glijden op ijs mooi. Punt. Verder geen gedoe.

Bij sportwedstrijden bestaat tegenwoordig de kans dat je een zin hoort als: je moet zorgen voor een stukje exposure rond de sportbeleving en daarom moet de hospitality rond het product [ze bedoelen de wedstrijd] geoptimaliseerd worden.

Best zielig.
Door dit soort fratsen haal je de ziel uit de sport. De aandacht komt teveel te liggen op randzaken en niet op de kern. Dat is erg omdat poppenkast, fake en holle frasen je niet in je ziel raken. De volgende ochtend word je wakker en je wilt het volgende shot adrenaline. Alleen een authentieke pure sportbeleving vervult je hart tot in je ziel.

Foto: EK Waterpolo Nieuwsbrief