Het eerste dat mij opviel in Londen was de afwezigheid van Olympische symbolen. Een kleine vier maanden voor aanvang van het grootste sportfeest op aarde had ik verwacht daar al het nodige van te zien, maar meer dan Olympische ringen op de cola-automaat in de aankomsthal van het vliegveld zag ik niet, en die ringen staan in Nederland ook op frisdrankautomaten. Van een groepje andere deelnemers aan de fieldtrip van het Cruyff Institute naar Londen begreep ik dat hun taxichauffeur zich allerminst enthousiast had getoond over de Spelen. Hij vluchtte in juli en augustus de stad uit. Alles werd veel te duur en het verkeer zou overal vastlopen. De vraag of Londen klaar was voor de Spelen, veranderde voor mij in de vraag of Londen eigenlijk wel zin had in de Spelen?
16.000 broodjes kroket
Het officiële gedeelte van de fieldtrip begon donderdag met Mark Bogaerts van Trefpunt, die als projectmanager vertelde over het Holland Heineken House. Interessante materie voor een gehoor van studenten, alumni en docenten sportmarketing aan de Johan Cruyff University en het Johan Cruyff Institute. Wat begon met een opgevoerde VIP-tent tijdens de Spelen in Barcelona 1992 was bij de tiende editie in Vancouver 2010 uitgegroeid tot een mega-evenement, waar gedurende de Spelen in totaal 120.000 bezoekers op afkwamen, goed voor 16.000 broodjes kroket om maar eens een cijfer te noemen.
Uniek Oranjegevoel
Hoewel veel landen een eigen ‘huis’ bouwen in de gaststad van de Spelen, is het Holland Heineken House in Londen opnieuw verreweg het grootst. Het geheim zit voor een groot deel in dat broodje kroket en de bitterbal. Ik vroeg Bogaerts of hij wel eens werd gebeld door andere landen, met de vraag of het mogelijk zou zijn om bijvoorbeeld een Duitsland Heineken House te bouwen? Dat gebeurde wel eens en dan antwoordde Bogaerts meestal terughoudend. Onmogelijk was het niet, maar de unieke sfeer van het HHH, het Oranjegevoel, is moeilijk te kopiëren. Om het concept voor een ander land succesvol uit te voeren, zou je moeten kijken naar unieke zaken die een feest in zo’n land kenmerken. In Londen bouwen Bogaerts en zijn team in het enorme evenementencomplex Alexandra Palace, AllyPally in de volksmond, aan die unieke Nederlandse sfeer voor de elfde editie van het HHH. Na de presentatie kregen we een rondleiding door het gebouw, waar normaal artiesten als de Rolling Stones en DJ David Guetta optreden. Op mijn vraag of Londen zin had in de Spelen kreeg ik nog geen antwoord, maar de Nederlandse delegatie mag zich in ieder geval opmaken voor een groot feest, dat via social media ook thuis goed te volgen is. Tijdens ons bezoek aan AllyPally was er nog geen public wifi in de hal, maar tijdens de Spelen is dat er wel, zo verzekerde Bogaerts.
Taxichauffeurs
Het antwoord op de vraag of Londen zin heeft in de Spelen, kregen we ’s middags van Simon Mason. De voormalige keeper van de Britse nationale hockeyploeg noemde zichzelf als Olympiër een believer. Zijn passie voor de Spelen en zijn geloof in de kracht van het evenement viel in goede aarde bij de zaal. De taxichauffeurs, zo verklaarde Mason naar aanleiding van een vraag, waren een beetje boos. Dat kwam omdat zij tijdens de Spelen hun tarief met twintig procent hadden willen verhogen, maar daarin waren ze tegengehouden door de overheid. Je zou in Londen waarschijnlijk niet veel taxichauffeurs tegenkomen die enthousiast waren over de Spelen. Ook in Stratfort, waar het Olympic Park ligt, kom je waarschijnlijk tegenstanders tegen. Mensen die gedwongen werden te verhuizen, mensen die in hun dagelijks leven geconfronteerd worden met ongemakken die de Spelen met zich meebrengen. Maar zij vormen een minderheid in Groot Brittannië, zo betoogde Mason. Op dit moment staat zo’n 60 procent van de Britse bevolking positief tegenover de Spelen en dat aantal groeit naarmate de Olympische magie dichterbij komt. Het IOC eist bij bidprocedures dat het draagvlak voor de Olympische Spelen in een gastland 75 procent is. Toen ik Mason vroeg hoe Londen het IOC met dat draagvlak van 60 procent toch had overtuigd, antwoordde hij met een brede glimlach dat het er maar net aan lag hoe je zoiets precies meet. Dat soort cijfers kun je prima manipuleren.
Olympisch Plan 2028
Cijfers die je minder makkelijk kunt manipuleren, zijn sportuitslagen. Mason toonde aan hoe de Engelse hockeybond het beschikbare geld uit het Britse topsportbeleid had gebruikt om het nationale mannenteam sinds 2007 van de negende naar de vierde plaats op de wereldranglijst te stuwen. Een resultaat dat mede te danken is aan de Olympische magie. Met de passie van Mason en de voorbeelden waarmee hij liet zien welke effecten de Spelen hebben op het (top)sportklimaat in het land, zou hij zelfs de meest cynische Londense taxichauffeur kunnen overtuigen. De mensen die het Olympisch Plan 2028 in Nederland een warm hart toedragen, zouden Simon Mason eens moeten bellen.
