Adidas en Nike zijn in 2012 vol de strijd aan gegaan om feedback zo functioneel mogelijk naar de doorsnee sporter te brengen. Adidas bracht MiCoach voor voetbal en Nike bracht Nike+ voor onder andere Basketbal. De sensoren in de schoen spelen hier een belangrijke rol. Adidas gebruikt een chip die 360 graden de bewegingen meet, Nike gebruikt sensoren die de druk vanuit de zool meet. Dat ze daarmee voorlopen bewijst de Nike Lunar Trainer+.
.png)
De Nike Lunar Trainer+ is een schoen en heeft vier sensoren in de zool verwerkt zitten. Bij de grote teen, de aanhechting naar de ondervoet zowel links als rechts en bij de hiel. Alle informatie wordt verzameld en draadloos verzonden naar de smartphone. Daar worden ze omgezet in 'fuels': het kenmerk van Nike om aan te geven hoeveel inspanning je hebt geleverd. Als voorbeeld: sprint een bepaalde afstand en verzamel 5.000 fuels. De Basketbal-variant, de Hyperdunk+, werkt op exact dezelfde wijze en zet dit om in hoe krachtig de sprongen waren. Maak een dunk en verzamel 5.000 fuels.
Dat feedback van het hele leven een sport kan maken bewijst de Nike Fuelband. Alle bewegingen die je de hele dag door maakt worden opgeslagen en kan je vergelijken. De roltrap wordt de trap, een wandeling wordt een sprintje.
Met de sensoren heeft Nike de vertaalslag gemaakt naar de training. Voor de work-outs zijn door Nike complete trainingen gebouwd. Nike+ Training maakt van sporten een game. Waarbij je bepaalde scherpe en krachtige bewegingen moet maken om fuels binnen te halen en de training te voltooien. De training wordt daarmee explosiever, uitdagender en gevarieerder. De vertaalslag van statistieken naar aangepaste trainingen maakt van sporten een completere ervaring. Nike gaat op kop, kan Adidas volgen?
