De magie van Wimbledon

Het oudste tennistoernooi ter wereld, Wimbledon, is alweer een week in volle gang en Jacco Eltingh vroeg zich, kijkend vanaf Baan 14, af wat toch de magie van Wimbeldon is.

Wat Wimbeldon na al die jaren nog steeds zo speciaal maakt is de lange en bijzondere geschiedenis met alle tradities die nog steeds in stand zijn. Wimbledon is natuurlijk bekend als een van de weinige tennistoernooien waar spelers nog verplicht zijn om witte kleding te dragen en daar waar andere sporten en toernooien steeds commercieler worden en bedrijven meer de ruimte krijgen om zich te profileren is Wimbledon speciaal vanwege zijn uitstraling.

Het is ongelofelijk als je naar (kijkend vanaf baan 14) van baan rechts (het Centre Court) naar links (Baan 1) slechts twee logo's ziet. Alleen Slazenger heeft een klein doek, Rolex is zichtbaar bij de klok en Robinson is verwerkt in de scheidsrechtersstoel. Voor de rest zie je helemaal geen uitingen. Bij vele andere toernooien zijn in ieder TV beeld meerdere bedrijven zichtbaar. Het wordt hier zo geregeld dat het traditionele beeld in stand blijft.

En toch krijgt een toernooi als Wimbledon enorm veel inkomsten vanuit bedrijven en televisierechten. Is dat de magie van Wimbeldon en is het nog wel houdbaar of is het stilte voor de storm? Gaat er op korte termijn iets veranderen aan het groen witte beeld Wimbeldon?