Helder is dat er grofweg twee soorten doelgroepen zijn, de ‘supporters’ en de ‘bezoekers’. Waar de supporters over het algemeen direct betrokken zijn met de sporters, komt de bezoeker naar het stadion voor sec de wedstrijd. Het zal geen verassing zijn dat de intrinsieke motivatie en de wedstrijdspanning een wereld van verschil is tussen de twee belevingswerelden. De algemene strekking is dat alle organisaties tevreden zijn met de ‘supporters’, maar graag meer ‘bezoekers’ zouden verbinden aan de sport.

Het interesseren van de nieuwe doelgroep lijkt op verschillende wijze te gebeuren, maar er kunnen duidelijk twee hoofdlijnen ontdekt worden. Het verbreden van het aanbod en/of inzichtelijk maken van wat er op speelveld precies gebeurd zijn de opties die het meest gehanteerd worden.

Het verbreden van de interesse gebeurt voornamelijk door de creatie van passende side-events. Echter laten alle geïnterviewde duidelijk weten dat er meerdere eisen zijn op een succesvol side-event te realiseren. Ten eerste moeten de sporters goed gepositioneerd worden wanneer ze in het concept worden geïmplementeerd. Hoe denkt de fan over de sporter? En hoe zouden wij willen dat er over de sporters gedacht wordt? Zijn daarbij veel voorkomende vraagstellingen. Daarnaast moet de activiteit op waarden passend zijn bij het evenement om geen onduidelijk boodschap richting de bezoeker te communiceren. Tot slot zal er ook een match moeten zijn met de mogelijke sponsor.

Het deelgenoot maken van de bezoeker is een tweede mogelijkheid die zijn voordelen kent. Het besef van wat er precies gebeurt op het speelveld creëert binding en dus emotie. Zo zou de stadionspeaker naast de verslaglegging de bezoeker ook deelgenoot van het moment moeten maken. Denk ook aan camera’s achter de schermen en het benutten van de kansen die de smartphones vandaag de dag bieden.

Een andere mogelijkheid is om de sport zo overzichtelijk te maken. Bij bijvoorbeeld het atletiek gebeurt zo veel tegelijkertijd dat je als leek amper de kans krijgt om alles te ervaren. Een oplossing zou zijn om in plaats van een totaal evenement, juist een splitsing te maken. Zo zou er een NK Springen of NK Lopen kunnen ontstaan. Gezegd moet worden dat dit een drastische oplossing is die veel stof zou doen opwaaien.

Ter afsluiting zou ik u graag deze quote willen mededelen:

“Wij staren ons niet blind op de ‘veramerikanisering’ van sportwedstrijden, maar concentreren ons wel op het evenementenkarakter. Niet alleen om de supporter een spektakel te bieden, maar vooral ook om onze sporters het mooist mogelijke podium te bieden om te presteren”.