Drie van de vier atleten, (Liemarvin Bonevacia – 400m, Reginald de Windt – mannen judo, Philipine van Aanhalt – vrouwenzeilen) namen in voorgaande jaren edities deel uit naam van de Nederlandse Antillen, maar nadat deze in 2010 werd opgesplitst in Curaçao en Sint Maarten werden de atleten onafhankelijk. Dit desondanks dat zij zich pas kwalificeerde na het opsplitsen van de Nederlandse Antillen. De vierde atlete, Guor Marial, vluchtte vanwege een oorlog in 1992 uit Zuid Sudan naar de Verenigde Staten. Hij kwalificeerde zich voor de marathon maar is niet in het bezit van een officieel Amerikaanse burgerschap. Hierdoor kan hij niet uitkomen voor de Verenigde Staten.

Dit stelde het IOC voor een probleem waarop zij afgelopen vrijdag besloten om de atleten deel te laten nemen als onafhankelijke atleten onder de vlag van het IOC. Dat brengt een interessante sponsorcase. Buiten het feit dat het nog maar de vraag is of de sponsoren van de atleten blij zijn dat de atleet geen land maar het IOC vertegenwoordigd duikt een opvallende naam op. Nike. Terwijl het IOC wekenlang alles nauwlettend in de gaten houdt voor Olympisch sponsor adidas, lopen de onafhankelijke atleten (IDA) met de ringen op de schouder en gehuld in kleding van Nike de arena binnen. Als  een van de atleten straks een gouden plak binnenhaalt wordt de het Olympisch lied afgespeeld, de vlag gehesen en moet adidas toekijken hoe Nike het merk is dat er met de eer vandoor gaat. Een bijzondere gedachte.