Beleving
Het publiek doet maar al te graag mee in de gezelligheid. Binnen het basketbal wordt zelfs een spectaculaire show opgevoerd van professionele trampoline dunkers waarbij het publiek volledig uit het dak gaat. Vooraf aan de wedstrijd worden bij veel sporten mooie beelden gedraaid van hoogtepunten van eerdere Spelen en bij een aantal sporten zijn fraaie video producties gemaakt om de spelregels uit te leggen. Veel sociale aandacht voor de fan in het stadion dus, wat ongetwijfeld een trend zal zijn die komende Spelen zullen overnemen.

Sustainability
Een tweede trend ligt in de bouw van de stadions. Veel locaties hebben een tijdelijk karakter en zullen er na de Spelen niet meer zijn. De organisatie heeft daarmee ook de mogelijkheden geschapen de Olympische venues op unieke locaties te vestigen zoals het beachvolleybal stadion midden in het centrum met uitzicht op de Big Ben en letterlijk in de achtertuin van Downing Street 10. Wat de stadion speaker al tot de oproep bracht wat minder hard te klappen omdat de Prime Minister zijn middagdutje wilde gaan doen.

Zoals ook de televisiekijkers zien ligt het ‘tijdelijke’ Greenwich stadion voor de paardensport erbij als een schilderij. Een unieke locatie aan de voet van de heuvel bij het Maritime Museum. Om de hoogteverschillen van de ondergrond te overbruggen is de arena volledig op palen gebouwd waardoor het vele meters hoger ligt dan de begane grond. Het witte basketbal stadion op het terrein van het Olympic Parc maakt gebruik van dezelfde bouw maar kent als het ware een gedesigned omhulsel waarmee het een indoor stadion wordt. Het bouwtechnische niveau van de tijdelijke locaties is van een ongekend hoog niveau en voelt niet als tijdelijk. Ook binnen bestaande gebouwen zijn venues ingebouwd zoals het zaalvolleybal in Earl Court. Met deze ontwikkeling komen ook komende Spelen en bids in een ander perspectief te staan. De noodzaak voor ‘betonnen locaties’ wordt immers kleiner en de flexibiliteit groter.

Diversity
Een derde trend die opvalt is dat Londen waarmaakt wat het beloofd heeft. Het zouden de diversity Games worden waar iedereen onderdeel van uit maakt. Het is terug te zien in de vele vrijwilligers. Alles is vertegenwoordigd: senior of jong, blank of zwart, met of zonder hoofddoek, vrouw of man. Iedereen heeft een rol of een taak die vriendelijk wordt uitgevoerd. De sfeer in Londen is gemoedelijk en gezellig. Er zijn relatief veel Engelse gezinnen onder de toeschouwers, opvallend vaak ook met jonge kinderen. Het voelt als de Spelen van het volk. Trots overheerst bij alle Britten. Natuurlijk ook vanwege de unieke prestaties van Team GB, maar zeker ook vanwege het waarmaken van de beloften die Sebastian Coe heeft gedaan.

De Londenaar weet nog heel goed wat tientallen jaren de dramatische toestand was van de wijk waar nu het Olympic parc is gevestigd. De totale sfeer in Londen voelt goed en oprecht aan. Die sfeer wordt zeker versterkt door de massale en gezellige sit-downs rond de grote publiekschermen met live sport op het Olympic parc zelf en op diverse andere locaties. Duizenden supporters gaan lekker in het gras zitten (en liggen) om de wedstrijdbeelden via de grote screens te volgen. We kenden dit ritueel al een beetje van ‘Henman Hill’ op Wimbledon. Het is natuurlijk weersafhankelijk maar het is wel een vast ritueel geworden bij deze Spelen. De organisatie heeft er blijkbaar goed over nagedacht want het grote TV screen op het Olympic parc is ook tussen heuveltjes aangelegd. De beelden vanuit zeillocatie Weymouth laten eenzelfde unieke sfeer op de heuvels zien. De vele tafels rond de eetstandjes op het Olympic parc dragen bij aan de gemoedelijkheid. De BBC betrekt de Engelse supporters vanuit haar open studio op het terrein continu en gebruikt de aanwezige fans regelmatig als opening of afsluiting van de uitzending.

Muziek
Een andere opvallende trend die opvalt ten opzichte van voorgaande Spelen is de muziekkeuze in de stadions. Bekende nummers uit zowel de jaren 60 en 70 (Video killed the radio star) als uit de jaren 80 en 90 (Queen) en van recente aard zoals de numers van Coldplay komen allemaal langs. Goed getimed en afgewisseld. Alle nummers zijn absolute topkeuzes waarin alle generaties hun eigen momenten herkennen. Het kan natuurlijk bijna niet anders voor een stad die zo een grote muziek historie kent. Voor de officiële ceremonies wordt Chariots of Fire van Vangelis gespeeld. Tijdens de openingsceremonie van de Spelen werd dit prachtige nummer al geïntroduceerd.

Trotse Britten
Wie in Londen loopt voelt en merkt dat zo een grote wereldstad de Spelen makkelijk absorbeert. Op de meeste plekken in Londen en in het centrum is het nauwelijks merkbaar dat de Spelen plaats vinden. Tot verdriet van een deel van de winkeliers die matige omzetten in de binnenstad hebben. Het dagelijkse leven gaat gewoon door. Het is natuurlijk wel druk rond het Olympic Parc op Strattford maar de grote stromen publiek verspreiden zich als mieren ongemerkt over de vele stations onder en boven de grond waar de metro’s elkaar per minuut opvolgen. Wie goed naar deze Spelen kijkt voelt dat Londen iets bijzonders uitstraalt. Iets van geloof in vernieuwing, iets van moderne Spelen met betrokkenheid van mensen. Spelen met sportieve en sociale waarden waarin het publiek een hoofdrol speelt. Voor veel mensen wereldwijd zal dit ongetwijfeld het beeld van Londen en Groot-Brittannië als geheel positief veranderen. Het toch wat ondoorgrondelijke eiland is een innovatieve koploper in economisch en sociaal opzicht. Dat is onbetaalbaar en rechtvaardigt de enorme investering van rond de 11 miljard euro. De Britse successen op sportief gebied lijken ook de laatste sceptici te overtuigen. De natie is trots en daar wil voorlopig niemand aan morrelen.