Afgelopen week werd er Nederlandse turnhistorie geschreven op de Olympische Spelen in London. Epke Zonderland won goud. We hebben hem oneindig veel reuzendraaien en vluchtelementen zien maken aan het rek. Het commentaar van Hans van Zetten is legendarisch te noemen en ook de buitenlandse commentatoren gingen volledig los (http://nos.nl/os2012/video/404652-epke-met-buitenlands-commentaar.html). Naast Epke behaalde turnster Celine van Gerner als eerste Nederlandse in 20 jaar de vrouwen meerkampfinale. De vraag is of deze prestaties de Nederlandse turnsport weer terug op de sportkaart gaan zetten?
In aanloop naar de Olympische Spelen in London heeft de Nederlandse turnbond (KNGU) flink wat steken laten vallen. Zowel Epke als Celine hebben hun Olympische ticket moeten afdwingen in de rechtszaal. Dit leverde veel negatieve publiciteit, kritieken en plaatsvervangende schaamte op. Een van de grootste sportverenigingen van Nederland (bijna 300.000 leden) zakte onder meer op het gebied van communicatie wat mij betreft volledig door het ijs. Een mooie reclame campagne in samenwerking met een van de KNGU sponsoren heb ik bijvoorbeeld volledig gemist. Wat is de bijdrage van de turnbond eigenlijk geweest in aanloop naar de Spelen? Dit in tegenstelling tot de aandacht die de Amerikaanse en Britse gymnasten kregen. Aly Raisman spetterde in de Amerikaanse Vogue en maakte deel uit van de ‘Got milk?’ campagne. De Britse turner Louis Smith figureert op de officiële poster van team Great Britain. En wat kregen wij? Naast een figurerende Epke Zonderland in de tv reclame van Randstad heb ik weinig gezien. Gemiste kans!
Dit was wel anders aan het begin van het millennium. Destijds hadden wij als Nederland een gouden generatie turnsters met onder meer Verona van der Leur, Suzanne Harmes en Renske Endel. Zij gingen de strijd aan met de Oost Europese turnnaties en behaalden prachtige resultaten. Dit ontging de Nederlandse sportwereld zeker niet: tweemaal werden ze verkozen tot sportploeg van het jaar, in 2001 en 2002. Deze turnsters hebben het Nederlandse turnen op de kaart gezet. Echter, het lukte hen niet zich als team te plaatsen voor de Olympische Spelen.
Het goede voorbeeld van de dames werd opgevolgd door de ‘Lord of the Rings’: Yuri van Gelder. Het herenturnen werd van de een op de andere dag ‘stoer’. Miljoenen zagen Yuri wereldkampioen worden aan de ringen. En ook hij werd beloond: sportman van het jaar in 2005. Echter, ook Yuri voldeed nooit aan de Olympische kwalificatie eis. Hij behaalde knap zilver tijdens het wereldkampioenschap in Stuttgart maar dit was onvoldoende voor plaatsing. Onredelijkheid of topsport? In 2009 volgde een schorsing na bekendmaking van gebruik van verboden middelen door Yuri.
Nu, ruim 10 jaar - en 2 rechtszaken - later, hebben ‘we’ eindelijk die felbegeerde olympische medaille. ‘Dokter Epke’ did it! En niet alleen Nederland maar de hele wereld keek naar ‘ons’ kunstje. Er wordt gesproken van de mooiste Nederlandse medaille van London 2012 en de positieve publiciteit kan niet op. Is dit dan de kick-off voor een nieuw Nederlands turntijdperk? Laat de Nederlandse turnbond hiervan leren: op naar de Nederlandse turnnatie 2.0.