Nummer 10: beachvolleybal en BMX 
De commentaren op deze twee showsporten waren niet van de lucht. Volleybal in de zaal en ongeveer al het andere op de fiets is toch "echte" sport? Maar net als bij de cross in snowboard en alpine bij de Winterspelen is duidelijk: dit zijn sporten van nu. Wat ze missen aan (Olympische) historie, maken ze goed aan vermaak: kort, snel, krachtig en spannend. De toekomst zal deze kant uit gaan, met rugby sevens en met een korte variant van golf zal Rio 2016 nog hipper worden. En de atleten trainen net zo hard en zijn net blij met een medaille als in alle andere sporten.

Nummer 9: de gouden brievenbussen van Royal Mail
Even simpel als doeltreffend: elke Britse medaille winnaar kreeg bij zijn huis in de buurt een goud gekleurde brievenbus. De iconische rode en ronde brievenbussen waren ineens goud. Het begon met een versie voor het grote publiek in Londen en na een paar droge dagen, stroomden de medailles voor de Britten binnen en schoten de gouden brievenbussen als paddestoelen uit de grond. Met een mooie kaart op de site van Royal Mail om te kijken waar ze staan. En zo succesvol dat de actie gekopieerd werd en er ook bronzen brievenbussen verschenen. Zo veel eigen initiatief was nou ook weer niet de bedoeling.

Nummer 8: Yohan Blake en Richard Mille 
Rule 40 van het IOC stelt dat je als merk geen activiteiten met een atleet tijdens de Olympische Spelen mag ondernemen. Andersom mogen atleten hun sponsors niet noemen of zichtbaar maken tijdens de Spelen. Er zijn altijd merken die slim daarmee om gaan. Die de regels een beetje oprekken. Zo ook Yohan Blake die een horloge droeg tijdens zijn 100 meter finale. Dat is niet zo gek (ook niet echt logisch overigens). Alleen was het klokje een slordige half miljoen euro waard, want het was op maat gemaakt in de Jamaicaanse kleuren door mode-ontwerper Richard Mille. IOC was "not amused" maar Blake was niet onder de indruk en droeg het horloge gewoon weer.

Nummer 7: Dre beats en ongeveer elke atleet
Ik heb er al een complete blog aan gewijd. Dre Beats gaf zijn opvallende vaak gepimpte product aan tal van atleten die de headsets weer droegen vooraf aan hun wedstrijd. De hele wereld zag de headsets in mooie kleuren voor het wielrennen, zwemmen of hardlopen. En vervolgens nog eens op Twitter. IOC liet het er maar bij. Ondanks het feit dat sponsors Samsung en Panasonic hier niet echt blij mee konden zijn. Een verstandige beslissing.

Nummer 6: Holland Heineken Huis
Eigenlijk behoeft het HHH geen verdere uitleg. 6.000 Hollanders juichten "onze" medaille winnaars keer op keer uit volle borst toe toe. De sporters (en coaches die door Ernst & Young gehuldigd werden) vonden het geweldig. En de media en de bezoekers smulden mee. Vooral toen de hockeymeisjes gingen crowd surfen of toen Epke wel heel soepel danste op het podium. Ook de koppeling offline/online ter plekke was dik in orde met grote schermen waar Mobypicture alle foto's en tweets over #HHH2012 vertoonde.

Nummer 5: de gouden verpakking van Innocent drinks
Toen Innocent twee jaar geleden werd overgenomen door Coca Cola, schreeuwden de Engelsen moord en brand. Een mooi Engels bedrijf verkocht aan de Yanks. Coca Cola koos voor het natuurlijke merk, mede omdat ze hiermee tijdens de Spelen een gezond alternatief kon bieden voor haar eigen suikerdrankjes en de sportwaters van Aquarius. Wat mij vooral opviel was deze schitterende gouden verpakking van de Olympische super smoothie met onder meer acai. Iedereen die ooit een product verpakking heeft laten maken, weet hoe lastig het is om hiervoor een speciaal design te krijgen. Benieuwd of die in deze kleuren in het assortiment blijft. Ik ben voor.

Nummer 4: adidas kunst op het dagblad metro
Een activatie die eigenlijk alleen in Londen opviel, maar een die echt verschillende werelden verbond: sport, kunst en de stad. Mooie platen van adidas helden, gemaakt door jonge opkomende artiesten, als extra cover om het gratis dagblad Metro. Voor iedereen toegankelijk die in Londen met het openbaar vervoer reist (dat is hier bijna iedereen) en met reden om naar een adidas shop te gaan: je kon de cover omruilen voor een grote poster met hetzelfde kunstwerk.

Nummer 3: de Mini-Mini's
Een officiële sponsor met lef en nog een uit Duitsland ook. Dat had niemand vooraf verwacht. De mini-Mini's van officiële LOCOG sponsor BMW gingen tegen geen enkele IOC regel in. Ze waren namelijk niet van een merk of logo voorzien. Maar het silhouet van de Mini is zo herkenbaar dat het merk eerder afbreuk doet dan iets toevoegt. De rondrijdende wagens hadden maar een effect op de miljarden kijkers naar atletiek: hebben!

Nummer 2: Nike Volt Yellow
Nike trapte af met een campagne die Londen in Engeland links liet liggen. Het leek erop dat de sportgigant uit Beaverton genoeg zou nemen met een bescheiden rol achter officiële sponsor adidas. Totdat het atletiek toernooi begon. Adidas heeft alle schoenen in alle sporten knalrood gemaakt. Maar rood op rood zie je niet. En fluoriserend geel des te meer. Nike spatte van de beeldbuis af en niemand had het over iets anders tijdens de finales van de loopnummers. Dat Bolt op Puma loopt deerde bijna niemand.

Nummer 1: Londen
De winnaar is natuurlijk Londen zelf. Zelden was een stad in staat zichzelf zo goed te profileren voor het oog van de wereld als Londen. De geweldige locaties voor beachvolleybal en paard rijden, de ringen aan de tower bridge, de schitterende sfeer in alle stadions. Alle kritiek vooraf is verstomd: na ruim twee weken genieten van bijna foutloze spelen. Met als absoluut beste "unique selling point" de 70.000 vrijwilligers. Wat mij betreft de echte helden van de spelen.