De fiscus als natuurlijke sponsor?
Een groot deel van Nederland was de afgelopen 2 maanden in de ban van een elkaar opvolgende grote sportevenementen, met London 2012 als ultiem slotevenement. En zoals na iedere editie laait wederom de discussie op dat (nog) betere resultaten kunnen worden behaald, indien de overheid meer geld investeert in (top)sport. De overheid, bij monde van minister Schippers, voert vervolgens een veelheid aan argumenten op, die moeten aantonen dat Den Haag toch wel met een deel van de eer mag gaan strijken. Een heel menselijke reactie, want als de “feel-good” barometer in het land oploopt, dan wil je daar als politiek (zeker in verkiezingstijd) wat granen van meepikken.
De laatste twee edities van Mart Smeets’ praatshow (deze zomer toch wel een trending topic op sociale media) maakten echter pijnlijk duidelijk dat diezelfde overheid niet zoveel te maken heeft met de successen van Neerlands topsporters. Sportbeoefening en zeker topsport kosten geld, heel veel geld. En helaas kan of wil de regering dat geld op dit moment niet vrijmaken.
Neen, wij, de burgers moeten meer aan sport doen. Een gezonde geest in een gezond lichaam, luidt het motto. Want niet alleen leidt dit tot lagere uitgaven voor de alsmaar duurder wordende medische zorg, ook de maatschappij in zijn geheel ondervindt hiervan grote (in)directe financiële voordelen.
Portemonnee
Of het nu breedtesport of topsport betreft, alles kost geld en helaas de rek is eruit bij onze Haagse volksvertegenwoordigers, dus de vraag rijst: wie gaat de portemonnee trekken? En wederom wordt er gekeken naar het bedrijfsleven om een grotere bijdrage te leveren. En daar wringt de schoen want de uitgaven aan sportsponsoring in Nederland lopen terug. Begin dit jaar bleek uit een rondgang van het vakblad SponsorTribune dat in 2012 de totale sponsoruitgaven in ons land met 35 miljoen euro teruglopen tot 840 miljoen euro.
De economische crisis wordt als voornaamste reden aangevoerd, maar meer dan in het verleden wordt nu met nadruk gekeken naar het effectieve resultaat van sportsponsoring. In een groot aantal situaties moet helaas worden geconstateerd dat een tekort aan spraakmakende evenementen leidt tot een gebrek aan continuïteit. Het gevolg is, dat media onvoldoende interesse tonen waardoor niet de voor sponsors zo noodzakelijke publiciteit kan worden gerealiseerd. Unilever kondigde onlangs zelfs aan dat het zich terugtrekt als sponsor van NOC*NSF omdat de gestelde doelen inmiddels zijn bereikt. Hiermee wordt het voor een groot aantal sporten en sporters uiterst moeilijk om externe middelen aan te trekken en wordt het op internationaal niveau bedrijven van topsport voor velen vrijwel onmogelijk gemaakt.
.jpg)
De politiek en de sport zijn het erover eens dat sportbeoefening van groot maatschappelijk belang is en tegelijkertijd dat er geld nodig is om de plannen te realiseren. Sponsoring vanuit het bedrijfsleven stagneert op dit moment en dus moeten de sporters en instellingen het maar zelf financieren.
Belasting
En guess what? Dat kan met behulp van de overheid!
Niet door gelden over te hevelen naar de diverse organisaties, maar eenvoudigweg door de kosten in het kader van sportbeoefening voor particulieren aftrekbaar te maken voor de inkomstenbelasting en voor lokale ondernemers kleinere sponsorbedragen te laten verrekenen met lokale belastingen. Ik denk dan ook aan het fiscaal vergoeden van onbetaald vrijwilligerswerk, waardoor het aantal vrijwilligers bij de diverse verenigingen fors kan stijgen en als zodanig een aanzienlijke kostenbesparing kan worden gerealiseerd.
Een dergelijke publiek/private samenwerking, met de fiscus als hoofdsponsor, kan tot extra bloei van het verenigingsleven leiden. Dat geldt voor sport, maar even goed voor culturele verenigingen, zoals toneel- en muziek gezelschappen. En die bloei, die kan wel weer eens een aanzuigende werking op het bedrijfsleven gaan hebben...
Foto: Photocapy (CC)
Dit artikel is ook verschenen op Marketingfacts - het platform voor interactieve marketing - en is in overleg met de auteur John Goedegebuure geplaatst.
