Vorige week was in Eindhoven de Dutch Design Week. Een uniek feestje waar het gedachtegoed van de nieuwe generatie jonge creatieven in een week bij elkaar wordt gebracht. Een bezoek trekt je direct in een creatieve flow en overweldigt je met enorme inspiratie. Als bewoner van Strijp S - het kloppend hart van Dutch Design Week - was ook Triple Double gastheer. Bezoekers werden tijdens workshops in SX - met het thema ‘Future Sports Design’ - geïnspireerd met producten die hun leven als sportieve consument gaan veranderen. Inderdaad veranderen.
Want design is niet om naar te kijken. Design is om te gebruiken. Om ons leven aangenamer te maken, problemen op te lossen en ons een stapje verder te helpen. Design gaat dus verder dan een slechtzittende stoel; het is een essentieel onderdeel van onze maatschappij geworden.
Astrid Prummel sloeg deze week in Adformatie dan ook de spijker op de kop door te stellen dat het eerder regel dan uitzondering is dat jonge designers vooroplopen bij het beantwoorden van grote maatschappelijke en sociale problemen. Zeker als zij erin slagen cross-overs te maken tussen media, techniek, design en wetenschap. Onze exposanten waren daar (gelukkig) een schoolvoorbeeld van. Door hoe je bijvoorbeeld het menselijk lichaam als bron voor algoritmen kunt gebruiken. Om deze vervolgens om te toveren tot producten die de taken en functies van ons lijf overnemen en zelfs verbeteren; biomechanische apparaten waarvan de centrale processor en het geheugen niet uit bloed, spieren en zenuwen bestaan, maar uit technologie.
Interessant! Tijdens #DDW15 het verhaal achter het veelbesproken wielerbroekje van Team @GiantAlpecin #SX pic.twitter.com/jcJZffDJKO
— Marc Schuurman (@msschuurman) 20 oktober 2015
Ik hoor je al denken: een mens is toch geen machine? Maar dat weet ik nog niet zo zeker. Een ding weet ik wel zeker. Een computer kan veel grotere hoeveelheden informatie verwerken. En sneller. Vooral omdat ons brein steeds vetter wordt. Het digitale magazine PAPER stelt dat we 221 keer per dag naar onze smartphone kijken. We net zoveel tijd aan media als aan slaap besteden. Ons IQ daalt door het continu checken van onze e-mail. Er 20 keer zoveel informatie is als 20 jaar geleden, et cetera. Kortom, we lezen meer, maar weten blijkbaar minder.
Wat betekent dit voor ons? Voor mezelf? En wat als een computer uiteindelijk ook creativiteit onder de knie krijgt doordat een algoritme in staat is - op basis van bijvoorbeeld benchmark data, menselijke inzichten en merkwaarden - automatisch winnende ideeën te genereren? Dan gaan we daar met z’n allen - en onze klanten voorop - alleen maar heel veel plezier aan beleven.
En wat betekent deze kunstmatige intelligentie voor de werkgelegenheid in ons vak? Waar moeten alle bureaus dan van leven? Ook dat probleem zie ik niet zo. Naar schatting heeft zo’n 80% toch al moeite het hoofd boven water te houden. De succesvolle, resterende 20% is vast creatief genoeg om hier weer een oplossing voor te verzinnen…
Partnerbijdrage via Triple Double
