De toekomst van de Champions League

Het is een jaarlijks terugkerend ritueel: zodra de groepsfase van de UEFA Champions League een paar wedstrijden op gang is zwelt de kritiek aan: "niet spannend, verplicht nummer voor de gevestigde orde, niet om aan te zien, geen spanning, lege stadions". Daarmee wordt ook de roep om verandering groter en hier en daar wordt al gespeculeerd over de komst van een Europese elite competitie. Het is wel opvallend dat vooral in Nederland die discussie wordt gevoerd. Nederland, ooit 3 deelnemers had in het miljoenenbal van Europa. Nederland, waar de UEFA ooit heel blij mee was omdat het via de NOS serieus bijdroeg aan de opbrengst van de tv-rechten in Europa.

Nederland hoort allang niet meer bij de Europese elite. Integendeel, de inkomsten uit Nederland zijn kruimels in het grote spel. De clubs in Europa spinnen er garen mee. 75% van de inkomsten wordt onder de clubs verdeeld.

Maar dat was toen. De situatie is drastisch gewijzigd. Allereerst door een herziening van het aantal deelnemers. UEFA voorzitter Platini wilde ook de kleinere landen een kans geven om mee te doen aan het prestigieuze toernooi en daarmee werd het lot van Nederland bezegeld. Maar ook de nivellering van het Nederlandse voetbal. Door een vroege uitstroom van top-talenten naar het buitenland zijn de Europese prestaties achteruit gehold in een tempo dat nauwelijks bij te benen is. Het ooit zo toonaangevende Nederland is verworden tot een dwerg in Europa. Niet alleen sportief maar ook financieel. Nu Nederland een meer dan bescheiden rol speelt lees en hoor je overal: de Champions League is niet aantrekkelijk meer, er moeten veranderingen worden doorgevoerd.

Maar leeft die gedachte ook bij de UEFA en op de burelen van TEAM van Luzerne? TEAM, dat door een geslepen strategie van grondleggers Klaus Hempel en Jurgen Lenz aan de basis van het succes heeft gestaan en er iedere 3 jaar weer in slaagt om de inkomsten spectaculair te laten toenemen. Momenteel worden de TV contracten weer verlengd en ook nu is er weer een stijging van de inkomsten. Zo legde BT in de UK het duizelingwekkende bedrag van 300 miljoen pond per jaar neer om de rechten binnen te hengelen. Mediaset in Italië bood ook al een bedrag waar men in Luzerne geen enkele rekening mee had gehouden. In Europa stijgen de rechtenbedragen dus nog steeds. Om nog maar te zwijgen over de almaar stijgende inkomsten uit met name Afrika, Latijns-Amerika en het Midden Oosten, waar ooit Dubai TV uit het niets 100 miljoen per jaar klakkeloos neertelde om Al Jazeera te kunnen aftroeven.

Nederland hoort allang niet meer bij de Europese elite. Integendeel, de inkomsten uit Nederland zijn kruimels in het grote spel. De clubs in Europa spinnen er garen mee. 75% van de inkomsten wordt onder de clubs verdeeld. En ja, grote clubs uit grote landen profiteren het meest omdat daar de inkomsten het grootste zijn. Maar is er een kentering zichtbaar, is er de noodzaak om het format aan te passen? Dat is de grote vraag. De komende drie jaar sowieso niet en de verwachting is dat de 3 jaar erna ook geen veranderingen zullen komen.

Op de burelen van de UEFA worden verschillende scenario’s uitgedacht. Ook het spelen van de finale op zaterdag is een signaal dat er wellicht in de toekomst meer wedstrijden in het weekeinde gespeeld worden.

Wellicht dat er iets zou kunnen veranderen in de verdeling van de TV gelden, al moet je hier ook niet teveel van verwachten. Het zal om nuances gaan, want de grote clubs teren voor een groot deel nog steeds uit de inkomsten uit de Europese elite-competitie. Zeker nu Financial Fair Play steeds strikter wordt toegepast. Wat zou er dan wel kunnen veranderen? Net zoals de Premier League en Primera Division gedaan hebben, kun je verwachten dat er nieuwe kick-off tijden komen. Bijvoorbeeld in de middag zodat in andere werelddelen de wedstrijden op prime-time kunnen worden uitgezonden.

Op de burelen van de UEFA worden verschillende scenario’s uitgedacht. Ook het spelen van de finale op zaterdag is een signaal dat er wellicht in de toekomst meer wedstrijden in het weekeinde gespeeld worden. En om de fans in bijvoorbeeld Azië tegemoet te komen zou het zo maar kunnen dat minder interessante groepswedstrijden niet langer in Europa worden gespeeld, maar bijvoorbeeld in een ander werelddeel. Dit in navolging van de NBA, de NFL en MLB. Kijk naar het succes van NBA-wedstrijden in de O2 in London, de NFL games op Wembley en de MLB opener in Tokio. Maar zeker is: de clubs zullen het kip met het gouden ei niet slachten. Pas als een daling aan inkomsten in het verschiet zit, zullen de clubs in actie komen, tot die tijd nemen ze de kritiek voor lief, kijken likkebaardend naar de cheques die vanuit UEFA hun richting vinden onder met motto; men dronk een glas, deed een plas en alles bleef zoals het was.

Afbeeldingen (CC): Edwin - Wikimedia