De (on)gelijkheid in de sport

Onlangs is de discussie over inkomensverschillen tussen mannen en vrouwen weer opgelaaid, een onderwerp dat altijd veel stof doet opwaaien. Dan is het wachten tot de discussie zich verlegt naar de sport. Want hoe staat het er op dit moment voor met de vrouwen in de sport? Is het nodig dat we dit soort discussies nog voeren, of is het zoals Jacqui Oatley beschijft in The Guardian een 'complete non-topic’?


In Women's Next schrijven Suuz Amijs en Anouk Dijkhoff over zaken die hen opvallen in de vrouwensport. Welke ontwikkelingen vinden er plaats en welke trends zijn waarneembaar? Suuz en Anouk praten je helemaal bij!


Het is helaas nog steeds meer uitzondering dan regel dat de vrouwen in de sport evenveel verdienen als hun mannelijke collega’s. Niet alleen qua salaris zijn er grote verschillen, maar ook qua prijzengeld. Een inmiddels bekend en lekker Hollands voorbeeld is het prijzengeld van de Amstel Gold Race; Nederlands- én wereldkampioen Chantal Blaak verdiende 1.128 euro met haar overwinning, terwijl de Deense winnaar bij de mannen, Michael Valgren, met 16.000 euro naar huis ging. Ook in de Ronde van Vlaanderen is het verschil groot. Niki Terpstra won 20.000 euro en Anna van der Breggen moest het doen met zo’n 6% van dat bedrag; 1.250 euro.



Afgelopen week kreeg sponsor Billabong het zwaar te verduren vanwege het prijzengeld tijdens de Billabong Junior Series in Ballito. De persfoto laat daar wel heel duidelijk zien dat de verschillen tussen mannen en vrouwen, zelfs al bij de junioren, enorm groot zijn. Twee keer zoveel kon de winnaar bijschrijven, met het leveren van precies dezelfde prestatie in hetzelfde water. Billabong kreeg dan ook veel kritiek en meteen de vraag of vrouwen dan voortaan ook maar 50% van de kleding hoeven te betalen.

Goed voorbeeld doet volgen

Is het dan overal zo scheef, of zijn er ook goede voorbeelden? Gelukkig wel! Verschillende sporten trachten de scheefgroei tegen te gaan. In tennis, atletiek en schaatsen is het prijzengeld voor beiden gelijk bij grote toernooien. Zo is bij Roland Garros het prijzengeld voor de mannen tegenwoordig evenveel als de vrouwen; beide winnaars ontvangen maar liefst een bedrag van 2,2 miljoen euro. Dat is echter niet altijd zo geweest. De US Open was het eerste Grand Slam-toernooi dat gelijk prijzengeld uitdeelde in 1973(!), gevolgd door de Australian Open (2000), Roland Garros (2006) en uiteindelijk Wimbledon (2007).

Hierbij gaat het dan duidelijk om het prijzengeld. Want qua inkomsten zijn er ook in deze sporten grote verschillen. Sponsors blijken meer geld over te hebben voor mannelijke sporters. De voornaamste reden hierbij is vaak de zichtbaarheid. De mannen, of het nu om voetbal, tennis of wielrennen gaat, trekken meer kijkers en dus is er mee media-aandacht. In onze ogen het kip-ei verhaal, waarover je waarschijnlijk nog jaren kunt discussiëren. Want wat als vroeger al was bepaald dat alle wedstrijden voor vrouwen op primetime werden uitgezonden? Zou het dan nu anders zijn geweest?

Equal play Equal pay

Niet alleen in Nederland is gender equality een punt van discussie. Een bekend voorbeeld is dat van de Noorse voetbalbond. Daar zijn vorig jaar de vergoedingen van de speelsters van het nationale elftal gelijkgetrokken met die van de mannen. De totale pot steeg daarmee van 330.000 euro naar 640.000 euro, bijna het dubbele.

Ook de Deense en Amerikaanse vrouwen maakten zich vervolgens hard voor betere financiële voorwaarden. Dat de speelsters hiervoor diep hebben moeten gaan, laat het voorbeeld van de keepster van het U.S. National Soccer Team wel zien. Hope Solo werd geschorst na haar opmerkingen naar aanleiding van de Olympische Spelen in 2016. Daarna spande ze een rechtszaak aan tegen de Amerikaanse bond over de gender pay discrimination. Nog steeds pleit ze voor betere rechten van de Amerikaanse voetbalsters: "Hoge salarissen zijn van belang om vrouwenvoetbal verder te laten groeien en respect te krijgen van zowel mannen als vrouwen. We houden van onze sport, maar op een gegeven moment moet je zeggen: genoeg is genoeg. We doen het niet voor niets, ook al is het voor de trots van ons land."

Uiteindelijk heeft ook de KNVB besloten om de vergoedingen van de Nederlandse speelsters te verhogen na het succesvolle EK op aandringen van enkele speelsters, onder wie sterspeelsters Lieke Martens en Vivianne Miedema.

ZIE OOK: Gelijke rechten, ongelijke verdeling

Gelijkheid buiten het veld

Ook buiten de velden zien we steeds meer ‘gender equality’. Zo hebben de Britse en Duitse tv dit WK de hulp ingeschakeld van vrouwelijke voetbalcommentatoren. Ook de NOS heeft aangegeven hier in de toekomst interesse in te hebben. Zouden ook voor bijvoorbeeld Anouk Hoogendijk en Mandy van den Berg glansrijke rollen zijn weggelegd om in de toekomst verslag te kunnen doen bij de mannen? En wat denk je van Bibiana Steinhaus, de eerste vrouwelijke scheidsrechter in de Bundesliga? Wij wachten in spanning af totdat Shona Shukrula de eerste mannelijke Eredivisie-wedstrijd gaat fluiten. 



Kansen

Waar het voor Billabong nu misgaat, zijn er juist veel kansen om het als merk goed te doen. Door te zorgen voor gelijkheid. Zowel in prijzengeld als in sponsoring. Zie vrouwen niet als een maatschappelijk project binnen de bestaande sponsorafspraken, maar het claimen van een effectief sponsorship passend bij de sporter en het merk. Zolang er nog zoveel ongelijkheid is binnen de sport, kun je als merk juist nu het verschil maken. Dit is natuurlijk kort door de bocht, want je wil als sponsor er ook iets voor terug dan alleen maar een goede naam.

Daarom is het ook aan de bonden, clubs en sporters zelf om te zorgen voor professionalisering en zichtbaarheid. Gelijke rechten, kansen en vergoedingen. Want het zou voor een merk net zo aantrekkelijk moeten zijn om zowel een man als vrouw te sponsoren. En vrouwen zelf? Die kunnen zich op hun beurt blijven inzetten door te laten zien waar het nu ‘misgaat’, niet genoegen te nemen met minder en niet alleen naar de mannen te wijzen maar vooral door samen te werken. 


Einde discussie.

Laten we hopen dat we eindelijk eens kunnen stoppen met deze discussies over de vergelijking van mannen en vrouwen (in de sport althans). Laten we hopen dat het in de toekomst allemaal wat vanzelfsprekender is en dat we niet meer staan te kijken van een vrouwelijke trainer, commentator of scheidsrechter. Laten we hopen dat in de zoektocht naar een rolmodel er wordt gekeken naar de meest geschikte sporter, wat zijn of haar geslacht dan ook is. Op het veld, maar ook ernaast. Om af te sluiten, laten we er samen voor gaan om eind 2018 een blog te schrijven met alleen maar positieve voorbeelden over gender equality in de sport. Help je mee?

Lees hier alle bijdrages in de rubriek Women's Next.

Meer lezen over vrouwen in de sport? In het nieuwe SPORTNEXT magazine staat een uitgebreid artikel over de lange weg van sportief gewin naar commercieel succes voor vrouwen. Je bestelt het magazine hier!


Headerfoto: Shutterstock.com