Ook al lijkt dit ergens een logische redenering, gaat hier een diepgaander probleem aan vooraf. Waarom kopen mensen liever een ticket voor het mannenspel dan voor het vrouwenspel? Omdat er meer actie is? Omdat mannen meer kracht tonen tijdens het spel? Eerder omdat vrouwen simpelweg al minder media-aandacht krijgen om mee te beginnen. De vrouwensport wordt minder gesponsord dan de mannensport, met tennis misschien als enige uitzondering, te danken aan Serena Williams en co. De reden hiervoor is dat sponsors op zoek gaan naar ploegen of sport individuen die veel in de media komen – waardoor hun merk automatisch ook meer aandacht krijgt. Maar de vrouwensport krijgt onvoldoende aandacht, en geen TV-deals betekent minder sponsors: we zitten met een vicieuze cirkel die moeilijk door te breken valt.

Mannen tonen geen interesse in vrouwensport

Een eerste probleem ligt al bij het feit dat de meeste mannen geen interesse tonen voor vrouwensport, waardoor de kijkcijfers natuurlijk al meteen een stuk lager liggen. Om van een sportwedstrijd te kunnen genieten - of het nu tennis, wielrennen of schaken is - wil je iemand kennen in het spel. Iemand waarvoor je kan supporteren. Mannen kennen nu eenmaal weinig vrouwelijke topsporters, laat staan een ploeg waarvoor ze willen supporteren. Ten tweede wordt er tijdens een vrouwelijke sportwedstrijd zelden reclame gemaakt voor bier of scheerschuim. Mannen moeten de advertenties over maandverband, panty’s of de nieuwe pink Veuve Clicquot er bij nemen en laat dat nu net niet in hun interesseveld liggen. Het target publiek voor vrouwensport is niet mannelijk.

Daarnaast zijn adverteerders bang om te investeren als er geen zekerheid tot groot spektakel en veel toeschouwers is, wat bij de vrouwenevenementen ook nog steeds achterblijft. Maar het grootste argument is toch wel dat vrouwen nu eenmaal niet zo hard trappen, lopen of hoog springen als hun mannelijke equivalent – en dat is simpelweg de vloek van de natuur waar we niets aan kunnen veranderen. Mannensport is voor mannen simpelweg spannender om naar te kijken. Om dit op te lossen komen sportorganisaties met de meest vreemde voorstellen: tot het verplichten van het dragen van rokjes voor badmintonspeelsters en het pushen van playboy-verschijningen. Ook niet echt de juist oplossing.

De mannen achterna

De vraag is of vrouwensport dan meer als mannensport moet worden, om sponsors en TV-deals te scoren en zo even populair te worden. Op mannensport wordt massaal gegokt, er wordt massaal gedronken tijdens bepaalde matchen en als we horen van een gok- of drugschandaal is dit jammer genoeg vaak aan de mannelijke kant. Natuurlijk is het allemaal niet zo ruw zoals ik het hier net voorstelde, maar het vrouwenspel is misschien beter af met een gerichte coaching vanuit overkoepelende organisaties dan zichzelf te verkopen aan sponsors en adverteerders. Netball is daarvan een perfect voorbeeld: een voornamelijk vrouwelijke sport die de gokcultuur tot nu heeft kunnen vermijden en zonder grote sponsors wel op FOX Sports wordt uitgezonden, omdat de vrouwenploeg zich heeft kunnen onderscheiden door doorzettingsvermogen. Als we op dit elan verder gaan creëren we misschien iets nieuws in de sportindustrie:  vrouwensport als een sociaal, niet over-gecomercialiseerd gegeven waar de focus ligt op begeleiding en minder op sponsoring. Maar dan zijn we natuurlijk weer bij het begin, dat vrouwelijke sporters dan minder zullen verdienen dan de mannen...

On Fox Sports 4 at 8:55pm is the Netball World Cup with Australia vs Trinidad & Tabago in the opening game. [CC] pic.twitter.com/y6PnhomohJ

— Ai-Media (@accessinclusion) 7 augustus 2015

Flickr (CC) Voxstock