Naomi en Svens kleinkind heet Svenomi
In 1982 bestond de KNSB honderd jaar, ik kreeg een boek over de geschiedenis van het langebaan schaatsen. Ik kende na een paar maanden de inhoud van het boek uit mijn hoofd. Het absolute hoogtepunt van het prachtige boek vormde het trainingsschema van Clas Thunberg. Clas Thunberg was in de jaren 20 van de vorige eeuw een groot schaatser. De Fin won onder andere vijf gouden Olympische medailles en werd vijf keer wereldkampioen allround (straks ga ik naar Sven, nog even geduld).
De Finse held was in de zomer van 1928 gevraagd naar Nederland te komen om de Nederlandse schaatsers wat trainingswijsheid bij te brengen. In het boek stond de weekplanning. Ik parafraseer, want ik kan het boek niet meer vinden. Op maandag dient men in de vroege ochtend te starten met een ferme wandeling van een uur waarbij iedere 10 minunten diepe kniebuigingen verricht moeten worden. Op dinsdag word je als schaatsenrijder geacht de schaatshouding gedurende twee minuten in te nemen, waarna je acht minuten rustig verder wandelt, na 30 minuten kun je huiswaarts keren. Op woensdag mag een rustdag worden ingelast, waarbij een glas wijn genuttigd dient te worden. En zo ging het de hele week door. Dit trainingsschema fascineerde me, omdat hij er Olympisch goud mee had gewonnen en omdat ze in die tijd dus dachten dat ze goed bezig waren.
Nu naar 2012. Sven heeft nu even veel wereldtitels allround als mijn held Clas Thunberg. Sven weet precies wat hij moet doen om al zijn tegenstanders te verpulveren. De TVM trein dendert voort met de beste methode voor Kramer, Wust en Blokhuizen. De periodisering, de testen, de analyses en trainingsopbouw werpen hun vruchten af. Dat is knap en goed. We kunnen niet diep genoeg buigen en bewondering hebben.
Toch moet ik nu al lachen als ik bedenk hoe we over pakweg 50 jaar kijken hoe de prestaties van Sven tot stand zijn gekomen. Het spreekt voor zich dat het kleinkind van Naomi en Sven tijdens het WK schaatsen in 2062 een veel snellere feedback loop krijgt. Zoals een Formule1 auto vanuit de pits bestuurd wordt, zal kleinkind Svenomi tijdens het schaatsen doorkrijgen wanneer de versnelling fysiologisch en psychisch het beste plaats kan vinden. Svenomi moet het dan nog wel doen en kunnen, maar zomaar te snel versnellen zoals Sven eigenlijk deed in de tweede ronde van de 1500meter, waardoor hij een iets mindere laatste ronde reed, is er dan niet meer bij (sorry details). Naast een snellere feedbackloop zal Svenomi het programma van de ideale techniek sterker op zijn netvlies kunnen houden. Nu gebeurt dat nog door de race vooraf te visualiseren. In 2062 moet het toch mogelijk zijn om dat ideaalplaatje in je hersens te programmeren (lijkt me best mooi).
Natuurlijk zijn dit verzinsels en kan ik niet precies bedenken hoe het in 2062 eruit zal zien. Wat ik wel weet: we lachen ons kapot om de knulligheid in 2012. Dat is een geruststellende gedachte.
