Het wenkend perspectief

Veel commotie de afgelopen dagen over het Olympisch Plan. Dus in dit blog toch nog eens een (korte) poging om de opvatting van NOC*NSF duidelijk te maken.

Ik sluit allereerst heel graag aan bij de laatste zin van de brief die sportminister Edith Schippers afgelopen vrijdag aan de Tweede Kamer stuurde, als antwoord op vragen van Kamerleden over deze kwestie. Ze schreef:

"Tot 2016 is het wenkend perspectief een bron van inspiratie voor een gezonde leefstijl en een sportieve samenleving."

Wat de afgelopen jaren heel goed blijkt te werken is dat in allerlei delen van onze samenleving ‘Olympische’ sportstimuleringsprojecten van de grond zijn gekomen, dankzij het Olympisch Plan en het goede werk van de programma-organisatie Olympisch Vuur.

De droom om ooit de Spelen te organiseren, het ‘wenkend perspectief’ zoals de minister zegt, blijkt te werken. En daar moeten we dus stevig mee doorgaan. Dat de aandacht de afgelopen periode, vooral in de Tweede Kamer, bij betrokken alliantiepartijen en in delen van de sportwereld, vooral is komen te liggen op het bidproces zelf, leidt volgens NOC*NSF af van waar het nu om zou moeten gaan: van Nederland een echt Sportland maken met alle voordelen (gezondheid, binding, onderwijs, innovatie, economische impact etc.) die dat met zich meebrengt.

Daarom heb ik vorige week in mijn vorige blog (bakje te vroeg) uitgelegd waarom het verstandig is de focus te blijven leggen op 2016. Ik schreef toen:

"Tegelijkertijd heeft NOC*NSF vastgesteld dat de organisatie van de Spelen geen doel op zichzelf zou moeten zijn. En dat vinden wij nog steeds. De organisatie van een dergelijk groot sportevenement heeft alleen maar zin als het hele land daar iets aan heeft, iets aan overhoudt."

En daar zijn wij met talloze organisatie en partijen, verenigd in de Alliantie Olympisch Vuur, druk en heel succesvol mee bezig. De minister van Sport, Edith Schippers, investeert per jaar niet voor niets 70 miljoen in het programma ‘Sport en Bewegen in de Buurt’. Door dit mooie programma worden delen van onze samenleving die normaal gesproken niet aan sport toekomen, nu wel gezonder, vitaler etc.

In het kader van de nu lopende discussie is het wellicht ook aardig om een zin uit het hoofdredactionele commentaar van De Telegraaf van vanochtend te citeren:

"Maar wat is er mis om in Nederland te werken aan een topsportklimaat en gastheer te zijn voor grote sporttoernooien, zoals onlangs het EK Waterpolo in Eindhoven? De Spelen van 2028 zijn nog heel ver weg, maar de Olympische ambitie zou eerder als inspiratiebron moeten fungeren dan als uiteindelijk doel."

En zo is het precies: laten we het wenkend perspectief zoals de minister dat terecht noemt, gebruiken en inzetten, zodat we van Nederland in 2016 een waar sportland hebben gemaakt.

Alle blogs van Gerard Dielessen op de website van NOC*NSF zijn hier te vinden