Wauw! Wat?? Een héle?! Dit is een greep uit de reacties van bekenden wanneer ik hen vertelde over mijn activiteit van begin mei. Als een tevreden mens deelde ik de ervaring van mijn deelname aan de 1/8 triathlon bij de Bosbaan in Amsterdam. Een eindtijd van 1:43:40 schreef ik tevreden bij in mijn trainingsboekje. De tijd die ik doorgebracht heb in de wisselzone was wel iets te lang. Vergeleken met de snelsten leek het wel of ik heb zitten loungen daar. Dat ik ook nog ongeveer 30 slokken Bosbaan water heb binnengekregen, bijna slaags raakte met een andere deelnemer in het water en mijn plekje in de wisselzone leek op een ontplofte tienerslaapkamer neem ik op de koop toe. It’s all about the experience.
Tijdens Olympische Zomerspelen in Londen (2012) keek ik hoe de atleten Hyde Park aandeden. Onder een grijs wolkendek zag ik hoe deze professionals soepel van het ene onderdeel naar het andere overgingen. Eind 2014 was ik op vakantie in Miami. Tijdens een ochtend run langs de witte stranden botste ik tegen een afgezet triathlon parcours aan. Dit deed mij ter plaatse besluiten eens te onderzoeken of er ook triathlons in Amsterdam worden georganiseerd. De timing bleek perfect, want op 28 juni aanstaande vindt er een ICAN triathlon plaats in onze hoofdstad.
ICAN is een Spaanse franchiseorganisatie die in samenwerking met Swim Bike Run Events een nieuw triathlonevenement in Amsterdam organiseert. ICAN-triathlon positioneert zichzelf als een laagdrempelig, fullservice familie evenement, waarbij de ‘ervaring’ centraal staat. Bij het typen van deze woorden begin ik hardop te lachen. Het parcours loopt namelijk van Ouderkerk naar Amsterdam Zuid, dus veel ‘Amsterdam-beleving’ ga je niet krijgen.
Bij de persconferentie en op hun website had ICAN het Amsterdamse parcours veel meer beleving gegeven dan ze waar bleek te kunnen maken. De bedachte zwemstart in IJburg is vervangen door een rondje blauwalg in de Ouderkerkerplas. Daarna spring ik op mijn fiets op Rondehoep op wedstrijdtempo af te leggen om bij het Martin Luther King Park mijn hardloopschoenen aan te trekken en na een rondje van 10 kilometer ook hier te finishen. Voor de geplande finish op het Museumplein werd helaas geen vergunning afgegeven. Als de organisatie zich iets meer had verdiept in de reglementen van de gemeente en stadsdelen hadden ze geweten dat het grasveld van het museumplein er niet beter op wordt als je er een triathlon finishboog plaatst.
Een flink aantal deelnemers schreef zich weer uit toen het parcours definitief bekend werd gemaakt. Zij starten denk ik voor de beleving. Als ik naar mijzelf kijk gaat het mij om de uitdaging van het combineren van 3 sporten en leren doseren. Ik kan meestal ook nog wel genieten van de outfits van deelnemers. Helaas kwam ik bij de Bosbaan triathlon vrij bedrogen uit op dit vlak, alle outfits waren eentonig en donker van kleur. Nike, where are you?
Na 28 juni meer over parcours, beleving en outfits.
Foto fp: Amsterdamsetriathlons
