Op 14 mei lanceerde Martin Garrix, in samenwerking met Bono en The Edge van U2, het officiële EK-lied van 2021. Het is het achtste officiële EK-themalied (lijstje verderop). Ondanks dat er veel grote artiesten hun bijdrage leverden, is de kans groot dat het hooguit voor ‘oh ja’-momenten zorgt bij je. Zelden bestormden de anthems de hitlijsten; vaker werden ze beschimpt door recensenten of fans.
Hoe dat komt? Het lijkt erop dat artiesten teveel willen. Ze proberen het nummer aantrekkelijk te maken voor jong en oud, er moet een boodschap in zitten voor heel Europa, de artiest moet aan wat vinkjes voldoen (idealiter: voetballiefhebber en geboren in het land waar EK plaatsvindt), het nummer moet het lekker doen onder snelle highlight-filmpjes én het moet aanslaan in volle stadions. Het resultaat van teveel vinkjes is dat de EK-themaliedjes vaak kleurloos zijn.
Bovenstaand zijn alle EK-anthems tot nu toe.
Heb je bijvoorbeeld gezien dat er in het themalied van dit jaar een Ier aan het voetballen is, terwijl Ierland zo’n beetje het enige land is dat níet meedoet aan het EK? En Dublin als speelstad is ook geschrapt. En die verdomde goal van Jason McAteer in de clip, de directe aanleiding waardoor Nederland niet meedeed aan het WK 2002… als Nederlands uitvoerende artiest schrap je dat toch direct? Of hebben de eindverantwoordelijken wellicht niet zoveel affiniteit met sport? Bij het EK in Engeland in 1996 ging dat bijvoorbeeld ook mis: Simply Red verzorgde het anthem, maar de Britten wilden maar één nummer omarmen: het gloednieuwe ‘Three Lions (Football’s Coming Home)’. Dat laatste nummer is nooit meer verdwenen als favoriete fanmuziek van de Britse supporters. En terecht.
Het EK voetbal staat niet op zichzelf met de mismatches. Ook andere sporten waar wij deze zomer weer massaal naar kijken, de Tour en de Spelen, hebben minder geslaagde officiële muziek. Vaak wordt er vergeten dat er maar één doel moet zijn met een themalied: verbinding. Zoals de Champions League-hymne verbindt of zoals Shakira dat deed bij het WK 2010 met ‘Waka Waka’. In de Nederlandse voetbalstadions, van het Willem II-stadion tot Het Kasteel en van De Kuip tot de Arena, worden evengoed de officiële clubliederen omarmd. Het kán heus met officiële muziek.
Gelukkig is er bij muziek altijd een oplossing: als de anthems het niet doen, dan wordt er vanzelf andere muziek omarmd. Meest in het oog springend bij voetbal is natuurlijk de fanmuziek. We kennen allemaal Wolter Kroes’ ‘Viva Hollandia’ of Hazes’ ‘Wij Houden Van Oranje’. (Hazes deed in 1990, 1992 en 1994 nog pogingen om zijn succes te herhalen, maar dat flopte allemaal.) Er is één nummer dat het in de hitlijsten beter deed dan Kroes en Hazes en dat is ‘As Dick me hullep nodig heb’ van Johan & de Groothandel (1994). In het lied biedt Johan Cruijff (geïmiteerd door de Utrechter René van den Berg) zijn diensten aan aan de Nederlandse bondscoach Dick Advocaat. Het stond twee weken op één.
Ook bij de Tour de France en de Olympische Spelen zie je dat andere muziek probleemloos doorkomt. Hier zie je een belangrijke rol voor de media. ‘Legendary Lane’ werd in 2014 en 2016 populair als huislied van het Holland Heineken Huis en ‘Sky On Fire’ bij de Spelen in 2012 als achtergrondmuziek van alle highlightsfilmpjes bij de NOS. In dat jaar ging via sociale media de lipdub van onze Olympiërs op ‘Call Me Maybe’ viral.
Bij de Tour zitten de nummers van de NOS Avondetappe (Dalida) en Radio Tour de France (de trompetmuziek van Rein van den Broek) al een poosje gegrift in het collectieve geheugen van de wielerliefhebber.
Overigens is er ook een aantal merken dat veel succes had met muziek. Dé klassieker is natuurlijk de Postbank met het lied ’15 Miljoen mensen’. In de sportwereld scoorde Nike een grote hit met de remix van ‘A Little Les Conversation’ van Elvis Presley. En Ajacieden denken bij het nummer ‘Blah, Blah Blah’ van Armin van Buuren meteen aan het successeizoen 2018/’19.
En zo vindt de verbindende sportmuziek altijd wel zijn weg. We tunen in op Radio Tour de France om het samen-gevoel te krijgen tijdens de laatste kilometers, we lallen met vrienden dat we zo van oranje houden en we delen filmpjes met de meest pakkende muziek eronder. En zo zijn sportherinneringen vaak aan muziek gekoppeld, maar zelden aan de officiële themaliedjes.
Headerfoto: ph.FAB / Shutterstock.com
