Vroeger kreeg je van je leraar te horen dat je achteraan moest gaan staan als je ging voordringen in de rij. Tegenwoordig geldt dat wanneer je aan een loopevent meedoet en niet tot een bepaalde privilege-groep behoort.
Begin dit jaar liep ik de halve marathon van Egmond. De tweede zin in mijn verslag: "Het was mijn laatste 'Egmond' als ik achter de businesslopers moet starten." Eerder had ik al een slechte ervaring in Utrecht bij de Singelloop in het najaar (eerder een Slingerloop door al het inhalen dan een Singelloop). Ondanks dat ik daar 'zelfs' businessloper was en ook mijn tijd had doorgegeven, startte ik in het derde vak.
Drie jaar geleden schreef ik al eens dat ik me niet meer thuis voelde in het 'recreantenveld' van de Sylvestercross. Omdat we als team gingen, wilde ik Egmond wel weer eens proberen. Op het strand ging het nog wel, al was het meer inhalen dan ik gewend was. Ik was even vergeten dat ik bij mijn laatste keer Egmond nagenoeg op de startlijn had gestaan bij de start. Iets met prominenten en de juiste contacten… Nu, tussen of eigenlijk vooral achter het 'gewone volk', was het weer slalom. Toen we na 7 kilometer het strand afgingen en door de duinen liepen, was het kiezen tussen een langzamer tempo, of de berm.
Ik stond vooraan in het eerste 'recreantenvak' samen met een aantal triatleten die de dubbel deden in Egmond (combiklassement mountainbike strandrace en halve marathon) en daarvoor ambities hadden. Onderweg moesten zij nog veel meer businesslopers inhalen dan ik en dat was voor degenen die ingehaald werden ook niet leuk, zo lieten zij meermaals merken.
Ik beschouw mezelf als een gemiddelde loper. In een groot lopersveld hoor ik bij de betere lopers. Maar vergeleken met mijn clubgenoten (triathlon) ben ik een slechte loper. (Voor de cijferaars: PR van 41.02 op de 10; 1.35 op de halve; 3.30 op de hele; al ben ik inmiddels wel langzamer).
Derde loopgolf aan zijn top
Even wat feiten. We zitten in de derde loopgolf, die mogelijk al aan zijn top is. Dat gevoel heb ik ook. Eind 2013 schreef ik al dat andere sporten zoals triathlon profiteren van de lopers die weer wat anders willen. Die groei zet door waarmee de Nederlandse Triathlonbond één van de niet zo heel veel groeiende sportbonden is. Inmiddels geef ik zelf borstcrawlcursussen, onder andere aan lopers die weleens een triathlon willen gaan doen.
We weten allemaal dat er heel veel lopers bij zijn gekomen, met name bij de grote evenementen. Maar het loopniveau is daar niet beter van geworden. Een duik in oude ranglijsten op de marathon levert hiertoe een indicatie:
- In 1989 waren er meer dan 1500 (Nederlandse) lopers die de marathon onder de 3 uur liepen. In Rotterdam waren er 6000 finishers.
- In 2016 waren er nog maar 615 lopers goed voor een tijd onder de 3 uur, terwijl het aantal finishers in Rotterdam (als voorbeeld) ruimschoots was verdubbeld.
"Het wordt me duidelijk dat voor lopers als ik in wedstrijden eigenlijk steeds minder plek is"
Volgens mij zijn er heel veel lopers zoals ik. Niet in de buurt van de 3 uur op een marathon, maar ook niet heel langzaam. Maar wat ben je dan? Een goede recreant (ik beschouw mezelf niet als recreant) of een matige wedstrijdloper (wedstrijdlopers 'zitten er op' en zijn meestal veel sneller)?
Extra geld
Het wordt me duidelijk dat voor lopers als ik in wedstrijden eigenlijk steeds minder plek is. Ik snap heel goed dat er businesslopers zijn bij alle wedstrijden. Het speelt in op allerlei positieve ontwikkelingen waardoor werknemers en relaties van bedrijven op een leuke manier gezond bezig zijn. Prima. En het zorgt voor extra geld voor de organisatie, wat de prijs voor de gewone deelnemer weer kan drukken. Ook prima.
"Hanteer het model van de Zevenheuvelenloop: startvakken alleen gebaseerd op tijd"
Maar op deze manier keren de grote loopevents zich af van de groep die ze groot heeft gemaakt: de vrij fanatieke recreant, de prestatieloper, geef het een naam. Te langzaam voor een wedstrijdlicentie, te snel voor de grote meute van toetreders van de laatste jaren. Zonder businessrelatie, geen snelle tijd en geen ontspannen loop.
Trailruns
Voor de triatleten zijn de gesprekken tussen de Atletiekunie en de Triathlonbond heropend. Mogelijk is een triathlonlicentie straks voldoende om in het wedstrijdvak te mogen starten. Een uitwisseling die ook al plaatsvindt met de KNZB (Zwembond) en KNWU (Wielerunie).
Voor mij een mogelijke oplossing en dan zien ze me in Egmond en elders mogelijk weer terug. Maar niet voor al die andere lopers die in hetzelfde schuitje zitten. Die verhuizen naar trailruns, kleinere lopen, of laten de wedstrijden gewoon helemaal links liggen.
Een betere oplossing? Hanteer het model van de Zevenheuvelenloop: startvakken alleen gebaseerd op tijd. Businesslopers hebben andere voordelen dan vooraan staan (en ingehaald worden). Hopelijk volgen andere lopen dit voorbeeld.
Foto's: Shutterstock.com en Twitter@Sjeff55