Een prachtinitiatief van De Kamer van Achmea. Ik ervaar het als een voorrecht om vooruit te kunnen kijken met mensen als Roger van Boxtel (NS), Frans van Houten (Philips), Willemijn Verloop (Social Enterprise NL), Janus Smalbraak (PON), Rianne Letschert (Universiteit Maastricht) en vele anderen.

Nu het citaat: "Ik ben erg van de theorie van Schiphol-in-zee. De zesde baan in het water van de Noordzee. Je weet dat het waarschijnlijk nooit gaat gebeuren, maar door het als idee te lanceren, ontstaat ruimte aan de binnenkant van de redenering, zoals ik dat noem. Simpelweg door er over na te denken en er met elkaar over te filosoferen, ontstaan weer nieuwe ideeën die wel haalbaar zijn. Waar je zonder die onhaalbare gedachte nooit op gekomen zou zijn."

Zie hier het fundament onder de transitie van de sport waarmee sportbonden, sportverenigingen en NOC*NSF, inmiddels druk doende zijn en waarmee we in het komende jaar grote vooruitgang willen maken.
Deze transitie is hard nodig in een snel veranderende samenleving, die meer dan ooit door snelle technologische ontwikkelingen wordt bepaald. Sporters willen, en kunnen met behulp van allerlei technische hulpmiddelen, steeds meer zelf bepalen wat voor een sport ze op hun eigen gekozen tijdstip willen doen. De sport is niet langer meer van ons, van de instituties, maar van de sporters zelf. In de afgelopen maanden hebben we met een groot aantal mensen van binnen en buiten de sport gezocht naar wat er zou moeten gebeuren om sport ook in de komende jaren die belangrijke maatschappelijke en bindende positie te laten behouden zoals we die uit het verleden zo goed kennen.

Dat leidde er toe dat we in de komende jaren een aantal onderwerpen willen ‘verwerpen’ (huidige structuren en systeemdenken), willen ‘versterken’ (inclusiviteit: sport is voor letterlijk iedereen toegankelijk) en willen ‘verwerven’ (financiering op basis van nationaal sportgeluk).

De transitie in de sport moet en zal wat ons betreft in de komende jaren een belangrijke bijdrage leveren aan de premisse dat het in de periode 2020 - 2025 veel beter gaat met Nederland dan nu het geval is. Met onze unieke sportinfrastructuur willen we maatschappelijk relevant blijven. Overigens hebben we niet heel veel te klagen op dit moment, zo blijkt uit internationaal onderzoek. Eigenlijk leven alleen de mensen in Scandinavië, Zwitserland en Canada een gelukkiger leven dan wij in Nederland.

Dat wil niet zeggen dat het niet beter kan, zoals Roger van Boxtel, de baas van de Nederlandse Spoorwegen het in ‘De Versnelde Beweging’ treffend omschrijft: "Ik denk dat er voor ons land een prachtige toekomst gloort, maar we hebben echt een nieuwe basis te creëren, te breken met een paar zaken die we nu al te lang met ons meeslepen. Vaak zitten goede oplossingen nu vast op de complexe politieke omgeving die de laatste jaren is ontstaan."

Zo ervaren wij dat ook in de georganiseerde sport. Vandaar dat we een lijstje met ‘brandende kwesties’ hebben geformuleerd waar we echt vanaf willen. Zoals:

- Wij zijn niet transparant
- Onze systeemwereld zorgt voor verspilling van tijd, geld en energie
- Er is schaarste aan middelen op basis van onze huidige business modellen
- De integriteit van de sport is in het geding

Ik heb er alle vertrouwen in dat we deze brandende kwesties kunnen oplossen om zodoende de maatschappelijke impact van de sport verder te vergroten.

In zijn voorwoord van De Versnelde Beweging geeft Achmea-bestuursvoorzitter Willem van Duin vijf treffende thematieken mee aan de bestuurders die Nederland, die wat mij betreft een op een kunnen worden toegepast op de transitie in de sport: lenigheid, aandacht voor samen, regie op visie, kennisontwikkeling en tot slot: ruim denken.

Het lijken mij in ieder geval mooie thema’s op deze eerste dag van het nieuwe jaar om mee aan de slag te gaan.

De transitie in de sport, jullie gaan er in het komende jaar veel meer van horen.

Voor nu een heel gelukkig en sportief 2017 gewenst,

Gerard Dielessen

Algemeen directeur NOC*NSF

Bron: NOC*NSF