Orlando, April 1999, het is donker en in één van de zalen van het Walt Disney resort begon mijn eerste sales meeting. De spotlights gingen aan; een grote Swoosh brandde op het podium en een oorverdovend applaus met luid gejoel volgde. Ik had toen werkelijk geen idee waarom iedereen bij het zien van het Nike logo, zo uit zijn bol ging en vroeg mij af waarin ik beland was. Ongeveer 1 maand eerder was mijn eerste werkdag bij het Amerikaanse bedrijf Nike begonnen.
Ik was jong, sportief, had 10 jaar ervaring in running retail en paste blijkbaar goed in de rol als specialty sales rep. Een redelijk pittige rol want ook al zat ik in het sales team, als running vertegenwoordiger maak jij je eigen strategie, werk je x-functioneel en zelfstandig. Ik had geen idee wat ik kon verwachten. Op mijn eerste dag kreeg ik mijn spullen tezamen met de data waarop de weekly category meetings en half jaarlijkse functioneringsgesprekken gepland stonden en wenste men mij veel succes. Een voorganger was er niet dus; het diepe in en zwemmen!
Ik vond het heerlijk, de vrijheid om mijn eigen plan te trekken, te kunnen ontdekken of mijn, soms gekke, ideeën ook goed uitpakten. Natuurlijk had ik zo nu en dan wel een opstootje, met een klant of intern als ik mijn collega’s duidelijk moest maken wat ik op dat moment belangrijk vond. Het hebben van expertise is een must maar eigenschappen als standvastigheid (soms een tikkeltje te eigenwijs), creativiteit (soms tegen doorslaan aan) en duidelijk en makkelijk kunnen communiceren zijn vaardigheden die in jouw genen moeten zitten wanneer je wil overleven in de Amerikaanse sneaker jungle.
Elke 3 jaar werkte ik in een andere rol. De eerste verandering was niet mijn eigen keus. Terug uit zwangerschap was ik in een andere functie gezet. Ik kwam te werken bij Sport Marketing. Tja, je kan boos worden of treuren maar dat is vechten tegen de bierkaai, zo gaan die dingen soms en achteraf is het de mooiste ervaring ooit geweest! Veranderingen zijn in veel grote internationale bedrijven aan de orde van de dag. Kun je slecht tegen veranderingen dan is Nike het laatste bedrijf waar je moet gaan werken. It is what it is, accept it and move on! Bijna 11 mooie jaren heb ik in de rollercoaster gezeten en het was ‘an awesome ride’!
Vorige week, was ik weer even op het Europese hoofdkantoor in Hilversum. Op campus bij de Starbucks zat ik aan de koffie met 1 van mijn beste vriendinnen die ik aan die periode heb overgehouden. Een knappe en slimme meid met bruisende energie en een onstuitbare hoeveelheid werklust. Ze verteld hoe ze bijna wekelijks van hot naar her reist en alles maar net geregeld krijgt met het thuisfront, al 10 jaar. Zwaar, maar met zo veel liefde voor haar werk en collega’s doet zij het graag. Het voelt niet als werk maar is ‘a way of life’. Een dagje bij het grootste sportmerk ter wereld liet mij weer even zien dat ik niet op bezoek was bij een gewoon bedrijf, het is bijna alsof ik terug was in een ander land of gemeenschap waar mensen dezelfde idealen en gedrevenheid hebben, dezelfde genen. Zij kennen en schrijven hun eigen geschiedens, ‘the Nike heritage’.
Denk je Nike dan denk je Sport, er zijn dan ook erg veel gelijkenissen tussen de mensen die er werken en sporters. De lat hoog leggen, het hebben van passie, gedrevenheid en teamspirit. De wil om te scoren en af een toe met een beetje arrogantie. Dit kan zich afspelen op het veld maar zeker ook in de kantoortuinen van Nike EHQ.
Tijdens de jaren bij Nike sportmarketing werd de identiteit van het merk en die van de Nike atleet overduidelijk. Heel veel motiverende, krachtige quotes vlogen er in die periode om mijn oren, natuurlijk; ‘Just Do It’ en ‘There is no finish line’. Toch is de grootste innovatie van het bedrijf, in mijn ogen, nog steeds Nike Air geweest. Met het op de markt brengen van de revolutionaire Air Tailwind zijn ‘Nike’ en ‘Air’ sinds 1979 onlosmakelijk met elkaar verbonden. Al snel volgde de Air Max, de Air 180 en laten we de Air Jordans niet vergeten! Ook al is de opkomst van ‘lunar’ modellen nu zo groot, Nike zal niet snel zonder Air kunnen leven. Gelukkig hebben ze enorme marketing budgetten zodat de grootste gecontracteerde atleten het merk kunnen helpen met leuke commercials. Zo ook in deze grappige video over ‘the secret behind Nike Air’. Leuk detail om te weten is dat de clip is opgenomen op het hoofdkantoor in Beaverton. De sport faciliteiten die je ziet zijn onderdeel van een inmens grote campus.
Na mijn Nike periode werk ik nog steeds in de sportwereld en heb ik een kijkje mogen nemen in de keukens van de andere sportmerken. Ook daar zie ik duidelijk het DNA van de merken terug in de mensen die er werken. Er is geen goed of slecht, wat je ziet is dat werknemers bij de betreffende sportmerken het merk en de organisatie begrijpen, ‘voelen’ en uitdragen en alleen dan werkt het.
Het is interresant te zien wat er gaat gebeuren in de sport marketing wereld en aan de retailzijde. Als ik zo naar de teams kijk lijkt het alsof de finale gespeeld gaat worden in Amerika, tussen Nike en Under Armour. Vanuit een underdog positie komt Under Armour op en hebben ze onlangs al de nr. 2 positie ingenomen. Het team wat o.a. ‘I Will What I Want’ als campagne voert, doet een serieuze aanval op marktleider Nike. Een keiharde clash tussen de beide merken speelt zich straks af op het basketbalveld waar in 2017 het NBA contract met Adidas afloopt.
